قسمت 1 از 4: عادت کردن به کنترل ماشین
- حتی اگر چپ پا هستید، از پای راست برای فشار دادن هر دو پدال استفاده کنید. در صورت راست پا بودن، در ابتدا این مساله عجیب به نظر می رسد اما عادت کردن به این موضوع بسیار مهم است. انجام این کار، شگرد صحیح و بسیار ایمن تر است.
- هرگز هر پای خود را بر یک پدال قرار ندهید. تنها از یک پا (پای راست) برای فشار دادن هر پدال، استفاده کنید. این کار، احتمال تصادفی فشار دادن هر دو پدال را به طور همزمان به صفر می رساند.
- آینه عقب باید جوری تنظیم شود که با نشستن عادی در صندلی راننده، بتوانید پشت را مانند جلو، ببینید.
- انجمن مهندسان وسایل نقلیه موتوری پیشنهادی برای نحوه چگونگی تنظیم آینه های بغل، جهت کاهش نقاط کور دارند. آنها پیشنهاد می کنند که آینه ها را قدری بیش از حد معمول، رو به بیرون تنظیم کنید تا جایی که قدری با آینه عقب، همپوشانی داشته باشند. گرچه در ابتدا این کار عجیب است، اما نقاط کور را به حداقل رسانده و فقط گاهی لازم است راننده تنها به موازات شانه، به بیرون نگاه کند.
- در صورت روشن کردن ماشین با ترمز دستی بالا، خودرو اصلا به سمت جلو حرکت نمی کند هرچند پدال گاز را بسیار فشار دهید.
- در صورت قرار داشتن در دنده خلاص، خودرو با همان شتاب به سمت جلو حرکت خواهد کرد.
- در صورت قرار داشتن خودرو در دنده عقب، پس از برداشتن پا از روی پدال ترمز، خودروی شما به سمت عقب، و نه جلو، حرکت خواهد کرد.
- در صورت قرار داشتن خودرو در دنده حرکت، پس از برداشتن پا از روز ترمز، خودرو به سمت جلو حرکت خواهد کرد.
- عقربه سرعت سنج احتمالا مهمترین قسمت صفحه کیلومتر است. سرعت سنج، سرعت خودرو را یا برحسب مایل بر ساعت (MPH) و یا بر حسب کیلومتر بر ساعت (KPH) نشان می دهد.
- عقربه دور موتور (RPM)، نشان می دهد که موتور چقدر سخت کار می کند. اغلب صفحه های دور موتور، قسمتی قرمز دارند که از 6000 یا 7000 شروع می شوند. با رسیدن عقربه به این منطقه قرمز، باید قدری از فشار پدال گاز را، کم کرد.
- عقربه بنزین، نشان می دهد که چه مقدار سوخت در باک خودرو باقی مانده است. این عقربه معمولا بین دو علامت «E» (خالی، empty)، و «F» (پر، full)، در حرکت است.
- عقربه درجه آب نشان می دهد که موتور خودرو بیش از اندازه گرم شده است یا خیر. این قسمت معمولا دارای عقربه ای است که بین دو علامت «H» (گرم، hot) و «C» (خنک، cold) در حرکت است. در حالت معمول، این عقربه باید در وسط قرار گیرد.
قسمت 2 از 4: اجرا کردن مقدمات
1 - همواره پای خود را روی ترمز گذاشته، سپس استارت بزنید. پس
از روشن کردن، در صورت قرار نداشتن پایتان بر ترمز، خودرو به صورت
اتوماتیک به جلو حرکت خواهد کرد. با قرار دادن پا بر ترمز هنگام استارت
زدن، شما برای شروع رانندگی آماده هستید!
2 - کمربند ایمنی را ببندید. در
اغلب جاهای دنیا، رانندگی کردن بدون کمربند ایمنی، غیرقانونی است. در
صورت قرار گرفتن در تصادف، کمربند ایمنی احتمال آسیب جدی یا مرگ را کاهش
می دهد.
3 - موتور را روشن کرده و در صورت لزوم ترمز دستی را بخوابانید. سوییچ
را در جای خود (اغلب قرار گرفته در سمت راست فرمان) جا زده و در جهت عقربه
های ساعت بچرخانید. توجه داشته باشید که در بسیاری از خودروهای جدید، این
امکان درون خودرو تعبیه شده است. تنها کافی است که دکمه «روشن» یا
«استارت» را فشار دهید. شبیه به رویاست!
4 - یاد بگیرید چگونه خودروی خود را از عقب، خارج کنید. در
صورت پارک شدن خودرویتان در یک پارکینگ عمومی، احتمالا برای خارج کردن
خودرو، باید از دنده عقب و حرکت رو به عقب استفاده کنید. گر چه در ظاهر
ترسناک است اما تنها باید چند نکته را به خاطر بسپارید.
-
دنده را در حالت عقب (Reverse) جا زده و مجددا کنترل کنید. در صورت قرار نداشتن دنده در حالت عقب، خودرو رو به عقب حرکت نخواهد کرد.
-
سر خود را برگردانده و از بالای شانه، برای داشتن دید بهتر به عقب نگاه کنید.
-
پای خود را به آرامی از روی پدال ترمز برداشته و روی پدال گاز نگذارید. برای چند بار اول خروج با استفاده از دنده عقب، نگران قرار دادن پا بر روی پدال گاز نباشید. خودرو، به راحتی و تنها با برداشتن پا از روی پدال ترمز حرکت می کند. در این حالت، خودرو بسیار آهسته حرکت کرده و شانس برخورد با چیزی یا کسی بسیار کم است.
-
به خاطر داشته باشید که در صورت قرار داشتن دنده در حالت عقب، خودرو به سمت عقب حرکت خواهد کرد. در صورت حرکت خودرو به جلو، با پیچش فرمان به سمت راست، خودرو به سمت راست و برعکس حرکت خواهد کرد. این اتفاق به این علت می افتد که چرخ های خودروی شما نیز به همان جهت حرکت می کنند. هنگام حرکت به عقب، چرخاندن فرمان به سمت راست، خودرو را به سمت چپ و چرخاندن فرمان به سمت چپ، خودرو را به سمت راست حرکت خواهد داد. این نکته را برای حرکت به سمت عقب، در ذهن داشته باشید.
-
برای کاهش سرعت، ترمز بگیرید. پای خود را به آرامی اما محکم بر پدال ترمز فشار دهید تا سرعت خودرو کم شود.
5 - وقتی برای حرکت به سمت جلو آماده بودید، خودرو را متوقف کرده و دنده را در حالت حرکت قرار دهید. پای
خود را بر ترمز قرار داده، دنده را در حالت حرکت جا بزنید. به این ترتیب
خودرو شروع به حرکت خواهد کرد. سپس پای خود را از روی پدال ترمز بردارید.
برای شروع حرکت، پای خود را به آرامی بر پدال گاز فشار دهید. آنقدر گاز
دهید تا سرعت خودرو، به حد محدودیت سرعت برسد، سپس پا را از روی پدال گاز
برداشته و نزدیک به پدال ترمز قرار دهید. در این حالت، در صورت نیاز، به
راحتی ترمز خواهید کرد.
6 - دستان خود را دور فرمان در موقعیت «9 و 3» قرار دهید. تصور کنید فرمان خودرو یک ساعت است. دست چپ خود را جایی قرار دهید که 9 در ساعت قرار دارد و دست راست خود را به جای عدد 3 قرار دهید. این حالت به ویژه برای مبتدی ها حائز اهمیت است. هرگز فرمان را با یک دست نگیرید.
7 - از دسته های راهنما استفاده کنید. راهنماهای
شما، چراغ های چشمک زن قرمز قرار گرفته در بغل و یا در نزدیکی چراغ ترمز
هستند. راهنماها در رانندگی بسیار مهم هستند. آنها به اطلاع سایر راننده
ها می رسانند که شما قصد تغییر خط یا دور زدن دارید. دسته راهنما در سمت
چپ فرمان قرار گرفته است. برای روشن کردن راهنمای سمت راست، آن را بالا
داده و برای روشن کردن راهنمای سمت چپ، آن را به پایین بدهید.
8 - برای دور زدن، از روش دست روی دست، استفاده کنید. دور
زدن کار سادهای است تنها اگر قلق های آن را یاد بگیرید. مانند بسیاری
موارد در رانندگی، این مساله بسیار تجربی است. تنها باید کمی بپیچید، فرمان
را قدری به سمت مورد نظر متمایل کرده و همچنان دستان خود را در موقعیت 9 و 3 حفظ کنید.
-
در صورت بیشتر پیچیدن، از روش «دست روی دست» استفاده کنید. مثلا می خواهید به راست بپیچید، فرمان را در جهت عقربه های ساعت چرخانده و آن را با دست راست کنترل کنید. وقتی دست شما به موقعیت 4 یا 5 رسید، دست را از فرمان جدا کرده و از بالای دست چپ، مجددا روی فرمان قرار دهید. فرمان را گرفته و به دور زدن ادامه دهید.
-
برای قرار دادن خودرو در مسیر مستقیم پس از دور زدن، به آرامی دو دست خود را از فرمان جدا کنید. فرمان به صورت خودکار در مسیر مستقیم قرار می گیرد. برای کند شدن این روند، اندکی دستان خود را دور فرمان سفت تر گرفته و برای سریع تر شدن، دستان خود را رهاتر بگیرید. هنگام چرخش فرمان و قرار گرفتن در مسیر مستقیم، دستان شما باید بی حرکت باقی بمانند.
9 - با نحوه تغییر دنده، آشنا شوید. گاهی
اوقات در رانندگی، باید بسیار سریع، دنده را تغییر دهید. انجام این کار
ساده است اما برای آگاهی سایر راننده ها از تغییر مسیر، همواره باید از
راهنما استفاده کنید. این نکات را هنگام تغییر مسیر همواره باید به خاطر
داشته باشید:
-
حداقل دو ثانیه قبل از تصمیم به تغییر مسیر، از راهنما استفاده کنید. این کار به بقیه رانندگان از تصمیم شما، آگاهی می دهد.
-
به سرعت از آینه ها و موازات شانه جهت آگاهی از وجود سایر خودروها در نقاط کور خود، نگاه بیندازید. برای این کار تنها به آینه ها بسنده نکنید بلکه از چشمان خود برای نگاهی سریع، قبل از تغییر مسیر استفاده کنید.
-
مسیر خودرو را به آرامی، به خط دیگر منتقل کنید. این تغییر مسیر، بسیار ناچیز است. تغییر خط باید بین 1 تا 3 ثانیه طول بکشد. زمان کمتر، نشان دهنده سرعت بالای شما و زمان بیشتر، نشان دهنده کند بودن شما در تغییر مسیر است.
10 - فاصله طولی مناسب با خودروی جلویی را رعایت کنید. فاصله طولی شما با خودروی جلویی، به سرعت شما بستگی دارد. شما بسته به میزان راحتی، به خود و خودروی خود بین 2 تا 5
ثانیه زمان برای عکس العمل نشان دادن، زمان بدهید. در صورت ترمز ناگهانی
خودروی جلویی، با سرعت شما، زمان کافی برای عکس العمل نشان دادن و کم کردن
سرعت خودروی خود، بدون برخورد به خودروی جلویی، خواهید داشت.
-
برای بررسی این موضوع، عبور خودروی جلویی از یک شیء ثابت در کنار جاده، مثلا یک تابلو را در نظر بگیرید. بلافاصله پس از عبور خودرو از شیء، شروع به شمردن کنید: یک هزار و یک، یک هزار و دو، یک هزار و سه.... چند ثانیه بعد خودروی شما از همان شیء عبور می کند؟
قسمت 3 از 4: همه چیز با هم
1 - محتاط رانندگی کنید. محتاط
رانندگی کردن، قسمت بسیار مهمی است که بسیاری از رانندگان یا متوجه آن
نبوده و یا در نتیجه اعتماد بیش از اندازه به خود، آن را نادیده می گیرند.
رانندگی محتاط، باعث ذخیره شدن پولتان، لذت از رانندگی و مهمتر از همه،
زنده ماندن شما می شود. رانندگی محتاط مانند چتری است که از قسمت های
زیر تشکیل شده است:
-
تصور نکنید سایرین قوانین را رعایت کرده یا به آن اهمیتی داده و یا مراقب هستند. قوانین در جاده ها جهت سلامت تک تک افراد، اجرا می شوند. اغلب این قوانین توسط رانندگان خودخواه یا بی دقت شکسته می شوند. مثلا، تصور نکنید سایر رانندگان قبل از پیچیدن، از راهنما استفاده می کنند. فرض نکنید که سایر رانندگان برای عبور شما سرعت خود را کم می کنند. تصور نکنید که هیچ راننده ای از چراغ قرمز عبور نمی کند.
-
در صورت مشاهده یک موقعیت بالقوه خطرناک، از آن اجتناب کنید. مثلا هیچگاه به طور ناگهانی در آخرین فرصت، به سمت راست یک ماشین نیمه سنگین، فرمان را نچرخانید. هرگز از راننده ای که مدام در حال عوض کردن خطوط است، سبقت نگیرید.
-
همواره و همیشه حواس خود را به اتفاقات جاده معطوف کنید. رانندگان اغلب خود را از بقیه دنیا جدا کرده و «در محدوده خود» به سر می برند چرا که این کار را صدها بار انجام داده اند. از دید در آینه برای نظارت بر سرعت و عادت سایر خودروها استفاده کنید. گوش به زنگ بوق یا صدای جیغ لاستیک خودروها باشید. مراقب بوی لاستیک سوخته یا بوهای هشداردهنده و نشان دهنده تصادف باشید.
2 - برای سرعت های کمتر در خطوط سمت راست و برای سرعت های بیشتر در خطوط سمت چپ حرکت کنید. در
بزرگراه ها و تا حد کمتری در خیابان ها، از خطوط سمت چپ برای رفت و آمد
سریع تر و از خطوط سمت راست برای رفت و آمد کندتر برخوردار هستند. بی
ادبانه (و خطرناک) است که در خطوط سمت راست، به دنبال خودروی کندتر
بروید. همینطور، قرار گرفتن در خطوط سمت چپ با سرعتی قابل ملاحظه کمتر از
سایر خودروها، خودخواهانه است. در خطی قرار بگیرید که تقریبا برابر با سرعت
شما حرکت کرده و تا زمان پیچیدن یا تغییر سرعت، در همان خط بمانید.
3 - در صورت امکان، به جای سمت راست خودروها، از سمت چپ آنها سبقت بگیرید. از
آنجا که سرعت عبور و مرور از راست به چپ افزایش می یابد، سبقت گرفتن از
سمت چپ اهمیت زیادی دارد. شما سرعت خودرو را افزایش داده و آن را به حدی
بیش از سرعت خودروی جلویی می رسانید، بنابراین با استفاده از خطی که برای
خودروهای سریع تر در نظر گرفته شده است، سبقت بگیرید. از قانون «شست» برای
این کار استفاده کنید هرچند این قانون نیست. از راست رانندگی کنید، از چپ
سبقت بگیرید.
-
هرگز از سمت راست یک خودروی سنگین سبقت نگیرید. ماشین های سنگین و نیمه سنگین از خودروهای معمول، بسیار بزرگتر هستند. این به این معنی است که نقاط کور بسیار بیشتری نسبت به خودروها دارند. خودروهای سنگین اغلب در سمت راست ترین خط حرکت کرده و همواره به راست تغییر خط می دهند. بنابراین، سبقت گرفتن از سمت چپ یک خودروی سنگین، به این معنی است که شما خودروی خود را دور از محدوده آنها دور کرده و کمتر خطر می کنید.
4 - محدودیت سرعت را رعایت کنید. محدودیت
سرعت به دلیلی گذاشته شده است. علت وجود محدودیت کم کردن لذت رانندگی نیست
بلکه تبدیل جاده به مکانی امن برای همه است. مطمئن شوید که حداکثر، 5
مایل در ساعت (8 کیلومتر بر ساعت) بیش از سرعت مجاز حرکت می کنید. حداقل
در ایالات متحده، پلیس راهنمایی و رانندگی برای سرعت بیش از 5 مایل بر ساعت از سرعت مجاز، شما را جریمه نخواهند کرد.
5 - در شرایط غیرعادی، به شدت مراقب باشید. در
شرایط نامساعد جوی، بسیار محتاط تر از حالت عادی رانندگی کنید. به عنوان
مثال، هنگام بارندگی آب با روغن روی سطح جاده ترکیب شده و جاده بسیار
لغزنده می شود. در چنین شرایطی، داشتن اصطکاک مناسب برای لاستیک ها،
بسیار مشکل است. در بارش شدید، چاله های کوچکی از آب بر سطح آسفالت تشکیل
شده و شما عملا بر روی آب حرکت می کنید.
-
فصل زمستان شرایط را برای رانندگی مشکل می کند. نحوه رانندگی در زمستان را یاد بگیرید.
6 - در جاده، مودب باشید. به
طور ساده، مودب بودن یعنی تصدیق اینکه افراد دیگری هم با عملکرد مخصوص به
خود در جاده هستند و بسیاری از آنان نیز علاقه ای به چسبیدن به خودروی خود
ندارند. زنده ماندن آنها در جاده را قدری ساده تر کرده و بدانید شاید شما
میهمان سخاوت آنها باشید.
-
از بوق برای هشدار دادن به دیگران و نه سرزنش آنها استفاده کنید. بوق، ابزاری قدرتمند است. از بوق برای پیچیدن ناگهانی راننده ای به خط شما یا ادامه توقف یک خودرو پس از سبز شدن چراغ راهنمایی استفاده کنید. هنگام توقف در ترافیک، از بوق استفاده نکنید.
-
برای تشکر، دست تکان دهید. در صورتی که کسی به شما راه داد، با تکان دست از او تشکر کنید. این کار تلاش زیادی نمی خواهد و تصدیق زیبایی از «متشکرم» برای به خاطر سپاری است.
-
از قوانین تنها به خاطر مودب بودن، پیروی نکنید. این مساله بسیار مهم است. در صورت زودتر رسیدن به سر یک چهارراه و توقف کردن، باید زودتر از بقیه حرکت کنید. برای عبور شخصی که پس از شما رسیده است، توقف نکنید. این کار عبور و مرور را سد کرده و اغلب موجب سردرگمی می شود.
7 - خوش بگذرانید. رانندگی
می تواند خطرناک باشد. قطعا قوانین زیادی برای به خاطر سپردن وجود دارد
اما خوش گذراندن هنگام رانندگی، اهمیت زیادی دارد. حتی با وجود احساس
مسئولیت، رانندگی می تواند بسیار هیجان انگیز باشد. فقط به خاطر داشته
باشید که جاده تنها متعلق به شما نبوده و باید سلامت بمانید.
قسمت 4 از 4: مهارت در تکنیک های پیشرفته رانندگی
1 - پارک دوبل را یاد بگیرید.
پارک دوبل زمانی است که شما باید خودروی خود را به عقب آورده و در فضایی
کوچک، با یک مانور مشکل، بین دو خودروی دیگر پارک کنید. چند نکته تجربی
مهم در مورد پارک دوبل وجود دارد که در اینجا آموزش داده می شود. این کار
بخش بسیار مهمی از رانندگی در محیط های شهری می باشد.
2 - در ترافیک های روان، نزدیک به سایر خودروها حرکت کنید. نزدیک
به سایر خودروها حرکت کردن در بزرگراه ها به ویژه وقتی مسیر عبور و مرور
باز است، کار مشکلی است. برای انجام این کار، مهم ترین نکته گاز دادن به
اندازه کافی و سنجیدن سرعت مناسب برای حرکت بین خودروی جلویی و عقبی است.
3 - از یک چهارراه فلکه ای استفاده کنید. این
چهارراه ها، در برخی نقاط دنیا مرسوم نیستند. اغلب از این چهاراه ها به
جای چراغ های راهنمایی استفاده می شود. قبل از رسیدن به چهارراه های
فلکه ای، آگاه و مراقب باشید.
4 - رانندگی به سمت بالای سراشیبی را یاد بگیرید. رانندگی
به سمت بالای سراشیبی، به ویژه با خودروهای دنده ای می تواند یک چالش
باشد. هنگام بالا رفتن از یک شیب تند، از دنده معکوس استفاده کنید.
5 - در مصرف سوخت، صرفه جویی کنید. با
توجه به قیمت فزاینده گاز و بنزین، رانندگی باهوش، معنایی بیش از اجتناب
از تصادف دارد. رانندگانی که در مصرف سوخت صرفه جوی می کنند، پول بیشتری
برای خرید لوازم تزیینی خودرو دارند.
نکات
-
سلامت خود را حفظ کنید. در حین رانندگی از ارسال پیامک خودداری کنید.
-
هنگام رانندگی با خودروهای بزرگ، قبل از سبقت، اطمینان حاصل کنید که جاده باز است.
-
مراقب سایر خودروها باشید.
-
کمربند ایمنی خود را ببندید. این راحت ترین کار برای حفظ امنیت در خودرو است.
-
وقتی مطمئن نیستید بتوانید به تنهایی رانندگی کنید، کمک گرفتن از یک دوست باتجربه تر، فکر خوبی است.
-
در منطقه امن خود باقی بمانید. در صورت بارش برف و یخ زدن جاده ها، سرعت خودرو را طوری تنظیم کنید که کنترل خودرو در دستان شما باشد. اگر سایرین بی طاقت شده و شروع به بوق زدن کنند چه؟ از خود و افراد مورد علاقه تان محافظت کنید. سایر خودروها می توانند از شما سبقت بگیرند.
-
همواره از روش های امن رانندگی استفاده کنید. هرگز با سرعت بسیار زیاد رانندگی نکنید، ناگهان ترمز نگرفته و ناگهان گاز ندهید. همچنین، بین سایر خودروها در بزرگراه لایی نکشید. این کار بسیار خطرناک بوده و منجر به تصادف و آسیب بسیار می شود.
-
تمرین باعث پایداری می شود، بنابراین عادتهای خوب را تمرین کنید (مثلا چرخاندن سر برای دیدن نقاط کور) به جای عادتهای بد (مثلا تنها نگاه کردن به آینه و نچرخاندن سر).
-
هرگز از سرعت راحتی خود سریع تر رانندگی نکنید.
-
اگر به تازگی رانندگی می کنید، تا زمان تسلط، همواره با یک راننده باتجربه رانندگی کنید.
هشدارها
-
همواره از قوانین جاده پیروی کنید. همواره قبل از شروع به رانندگی، مطمئن شوید تمام قوانین را می دانید. در غیر این صورت، خود و یا خودرویتان احتمالا به شدت آسیب خواهید دید.
-
هنگام تغییر دنده، مراقب باشید. همه آینه ها را کنترل کرده و به نرمی دنده را عوض کنید.
-
در خط آهسته باقی بمانید (سمت راست برای کشورهای فرمان چپ و سمت چپ برای کشورهای فرمان راست)، مگر آنکه بخواهید سبقت بگیرید. پس از سبقت، به خط آهسته برگردید.
-
همواره از راهنما برای دور زدن و از چراغ های کوچک در تونل یا در شب استفاده کنید.
-
هنگام رانندگی مطمئن شوید که در خط مناسب قرار دارید.
-
از وسوسه نگاه کردن به تلفن همراهتان اجتناب کنید. تنها چند ثانیه حواس پرتی می تواند منجر به تصادفی جدی شود. بنابراین بهترین کار خاموش کردن تلفن همراه تا زمان رسیدن به مقصد است. بهتر است هنگام صحبت با تلفن همراه، خودروی خود را در یک محل مناسب و ایمن پارک کنید.
-
همواره همه سرنشینان را مجبور به بستن کمربند ایمنی کنید. در صورت رد کردن آنها، آنها را به مقصد نرسانید. بهتر است خود را معاف کنید تا اینکه درگیر آسیب های وارده به آنها در صورت رخ دادن تصاف، شوید.
-
این مقاله تنها راهنمایی درباره نحوه رانندگی بوده و نباید تنها منبع شما برای رانندگی باشد.
-
هرگز در جای غیرمناسب پارک نکنید. این کار احتمال وارد کردن آسیب به خودروی شما و جریمه شدن شما را در پی دارد.
-
مسابقه رانندگی در خیابان خطرناک و در بسیاری از کشورها غیر قانونی است. در صورت تمایل به مسابقه دادن با خودروی خود، بردن خودرو به یک پیست نزدیک، بهترین انتخاب است. این محل ها معمولا به خوبی مورد نظارت قرار می گیرند.
-
از محدودیت گواهینامه های موقت آگاهی پیدا کنید. به عنوان مثال، در انگلستان شما نمی توانید بدون گواهینامه کامل در شاهراه رانندگی کنید.
-
هنگام رانندگی با خودروی دنده ای، حتما رانندگی در سربالایی را خوب تمرین کنید چرا که استارت زدن خودرو نیازمند رها کردن ترمز و گرفتن کلاچ است. در این حالت، خودرو تا جا زدن دنده به سمت عقب حرکت می کند. برای جلوگیری از این اتفاق، ترمز دستی را کشیده و همزمان با رها کردن کلاچ، ترمز دستی را بخوابانید. خودرو به سمت جلو حرکت خواهد کرد. در غیر این صورت، خطر برخورد شما با خودروی عقبی وجود دارد. این تکنیک را در یک شیب ملایم یا در پارکینگ منزل، بدون خطر برخورد با هیچ خودرویی، تمرین کنید.
-
در برخی شهرها، تغییر مکان ناگهانی، نه تنها شما را یک راننده دیوانه نشان داده بلکه این نوع رانندگی «بی ملاحظه» شناخته شده، غیرقانونی بوده و منجر به جریمه شدن شما خواهد شد.
-
این مقاله به هیچ عنوان جایگزین کلاس های رانندگی نمی باشد.
-
هنگام تعمیر خودرو، از علائم هشداردهنده (کله قندی قرمز یا نارنجی، یا تابلوی احتیاط) استفاده کنید.
-
همواره کمربند ایمنی خود را ببندید.
-
پس از مصرف مشروبات الکلی، رانندگی نکنید. این احتمالا بدترین کار ممکن است. می توانید خود یا دیگران را به کشتن دهید. در صورت مصرف مشروبات الکلی، از وسیله نقلیه دیگری استفاده کنید.
-
هرگزدنده را در سرعتهای بالا (مثلا دنده یک در سرعت 50 مایل در ساعت/80 کیلومتر در ساعت) به دنده پایین تغییر ندهید. این کار باعث آسیب زیاد به موتور و خودروی شما می شود.
لطفا برروی ادامه مطلب درزیرکلیک نمایید.
irandriving.ir
ادامه مطلب برچسب ها: آموزش رانندگی، آموزش رانندگی درگوگل، آموزش رانندگی درتلگرام، کانال آموزش رانندگی، سامانه آموزش رانندگی، آموزش رانندگی درالکسا، آموزش رانندگی خودرو،
جهت عضویت و پیوستن به کانال آموزش رانندگی فوق حرفه ای وفوق تخصصی بین المللی مهندس رامتین کریمی برروی لوگووتصویربالا کلیک کنید.
https://telegram.me/ramtinkarimi
ramtinkarimi@
irandriving.ir


شما قضاوت کنید (تفاوت رانندگی در ایران و اروپا)
شوخی نیست که یک ملت هر ساله، نزدیک سی هزار نفر از افراد
خود را کشته یا مجروح کند، چون دارد به سر کار، مهمانی، خرید و یا مسافرت
میرود. تنها
در دوران پس از انقلاب، دست کم هفتصد هزار قبر برای کشتههای رانندگی حفر شده و دست کم پانزده میلیون نفر مجروح شدهاند که شماری از آنان باید باقی عمر را بر روی تخت و یا ویلچر بگذرانند...
همه قشرها از وزیر، وکیل و استاد دانشگاه گرفته تا ورزشکار، بازیگر، کارمند
و کارگر هر از چندگاهی به سوگ یکی از همکاران خود مینشینند. مثل بسیاری
از ما، شاید این از دست رفتگان مانند مرحوم حجت الاسلام والمسلمین
ابوترابی، مرحوم کریمی راد وزیر اسبق دادگستری، مرحوم آیدین نیکخواه بهرامی
و مرحومه خانم گلدره گمان نمیکردند جان خود را در یک تصادف ناگهانی از دست بدهند.
به راستی ما را چه شده است که یکی از بی فرهنگ ترین مردم دنیا در رانندگی از آب درآمده ایم، به گونه ای که در کنار معرفی جاذبههای گردشگری در ایران،
«هشدار جدی نسبت به رانندگی خطرناک ایرانیان» یکی از بخشهای جدایی ناپذیر
کتابچههای راهنمای جهانگردان است؟ مگر ما چگونه رانندگی میکنیم که فیلم رانندگی و نیز نحوه عبور عابران
در ایران، تبدیل به یکی از انواع کلیپ های پربیننده و خندهدار در اینترنت
با صدها هزار بیننده شده و آبروی «ایرانی» را یکجا به حراج گذاشتهایم؟ هر
چه هست ما اصلاح ناشدنی نیستیم، وگرنه ایستادن خودروها در پشت خط عابر
پیاده و نیز بستن کمربند ایمنی، امروز در میان ما فراگیر نشده بود... .
به نظر میرسد، یک عامل اساسی که چنین ما را گرفتار کرده، این است که در ایران اساسا از آغاز کلمه «رانندگی»، نادرست معنا شده است...
رانندگی در دنیا، یک امر «جمعی» است، ولی در ایران یک امر «فردی» تلقی میشود. رانندگی در ایران یعنی «می خواهم خودم را با خودرو
به مقصدم برسانم». پس رانندگان دیگر، «رقیب» من هستند و من نباید از رقبا
عقب بمانم... هر فضای خالی که پیدا شد باید زودتر از دیگران آن را پر کنم.
چنین است که رانندگی ایرانی، یعنی «چپاندن خودرو یا موتور در اولین فضایی که خالی میشود»؛ یعنی «رفتن از هر راه ممکن نه از راه تعیین شده»؛ حاصل این نوع رانندگی چنین تصویری است.
هرچند اتومبیل سالهاست وارد ایران شده، اما تعریف رانندگی، چه رسد به فرهنگ آن، هنوز وارد کشورمان نشده است.
«رانندگی صحیح»، نوعی مشارکت در یک امر جمعی است. این «جریان عبور و مرور» است که راننده را به مقصد میرساند نه به اصطلاح «زرنگی» او. «رانندگی صحیح» که نوعی مشارکت در یک امر جمعی است، به معنای «هدایت خودرو خود در جای صحیح در بین خودروهای دیگر» است؛ بنابراین، این که خودرو فرد در بین دو خودرو جلویی جا میشود یا نه، تأثیری در نحوه رانندگی درست ندارد... وقتی در جامعهای این نگرش به رانندگی حاکم باشد، یعنی هر کس پیش از آنکه به رسیدن به مقصدش بیندیشد، به دنبال مشارکت در حرکت جمعی خودروها باشد، این نظم در عمل چنین خود را نشان میدهد:
با این روش:
1. سرعت حرکت خودروها چند برابر میشود.
2. احتمال برخورد اتومبیل ها به شدت کاهش مییابد.
3. در صورت تصادف، با توجه به مسیر خالی در دو طرف، خودروهای پلیس و آمبولانس به سرعت به محل رسیده راه را باز میکنند.
4. در صورت پنچر شدن یا خرابی یک ماشین، به دلیل وجود فضای کافی راه بندان پدید نمیآید.
5. از همه مهمتر، رانندگان با اعصاب راحت رانندگی میکنند. دیگر لازم نیست که آنان در هر لحظه چهار طرف را مراقبت کنند تا مبادا سپر یا آینه اتومبیل کناری به اتومبیلشان برخورد کند یا از عقب کسی به آنها بزند... .
همچنین کسی که میخواهد در بزرگراه به راست بپیچد، از صدها متر جلوتر در مسیر
تعیین شده قرار میگیرد و خالی بودن باند کناری، او را به قانون شکنی
نمیکشاند. (البته اعمال شدید قانون نقش خود را دارد که محل بحث در اینجا نیست):
ترافیک در همه شهرهای بزرگ دنیا وجود دارد. وقتی بناست چند صد هزار یا چند میلیون نفر در ساعت معینی به سر کار بروند، خود به خود ازدحام پدید میآید؛ اما تفاوت ترافیک شهرهای بزرگ دنیا با ترافیک تهران این است که در کلان شهرها ترافیک باعث «دیرکرد» است اما در شهری مثل تهران چون رانندگی یک امر فردی است نه جمعی، ترافیک فقط موجب تأخیر نیست، موجب «کلافگی» و «خرد شدن اعصاب» هم هست...
اما پرسش مهم این است که برای اصلاح وضع موجود عملا از کجا باید آغاز کرد؟
برای روشن شدن مطلب باید توجه کرد که رانندگی ایرانی، اصطلاحات خاصی هم به دنبال آورده است که در کتاب های آموزش رانندگی
هیچ کشوری اصلا «وجود ندارد»؛ اصطلاحاتی مانند «راه گرفتن» و یا «رد کردن».
«راه گرفتن» یعنی جلوی دیگری را بگیر تا خودت بتوانی بروی. به دلیل نبود
پارهای مقررات در ایران (مثلا قانون حق تقدم هنگام گردش به چپ)
مجبوریم تا میتوانیم وسیله نقلیه خود را جلوتر و جلوتر ببریم تا خودرو
مقابل چارهای جز راه دادن به ما نداشته باشد.
همچنین «رد کردن» را وقتی به کار میبریم که خودرو خود را از فاصله بسیار نزدیک از کنار اتومبیل های دیگر یا پای یک عابر عبور میدهیم. پس در هر دو اصطلاح «راه گرفتن» و «رد کردن» که مختص به رانندگی ماست، معنای «نزدیک شدن شدید به خودروها یا عابران» نهفته است.
حال چرا بدون «راه گرفتن» و «رد کردن» نمیتوان در ایران رانندگی کرد؟ نکته اصلی اینجاست: اساسا «رعایت فاصله» که عنصری بسیار اساسی در رانندگی است،
در
کشور ما هیچ جایگاه و تعریف مشخصی ندارد. اگر راننده سپرش را از یک
میلیمتری زانوی عابر رد کند، تخلفی مرتکب نشده؛ اگر پشت چراغ قرمز اتومبیل
ها پنج سانتیمتر از هم فاصله داشته باشند، قانون رعایت شده؛ وقتی یک
موتورسیکلت با فاصله 30 سانتیمتر در پشت سر یک خودرو حرکت میکند، خلاف
قانون مرتکب نشده و عملا تخلف به شمار نمی رود. باید حتما به اصطلاح «بخورد
و صدا بدهد» تا اتفاقی افتاده باشد.
البته بنا بر قانون رانندگان موظفند «فاصله ایمن» را رعایت کنند، ولی این
از همان کلی گویی هایی است که مصادیقش نه تعریف و نه به مردم آموزش داده
شده است و نه رعایت نکردن آن به چشم کسی میآید، زیرا همه عادت کرده ایم
چفت در چفت یکدیگر حرکت کنیم...
برای اینکه ببینیم جزییات رعایت فاصله چگونه در دیگر کشورها یک به یک به رانندگان آموزش داده شده و چگونه اعمال قانون میشود، مناسب است نمونههایی در اینجا آورده شود.
وقتی سرویس مدرسه برای پیاده و سوار کردن دانش آموزان توقف میکند، خودروهای
پشت سر موظف به رعایت فاصله 20 متری هستند (عکس زیر از آیین نامه رانندگی
یک کشور خارجی است). تخطی از این قانون حتی برای نخستین بار، علاوه بر 400
دلار جریمه، تعلیق گواهینامه برای شش ماه را در پی دارد.
هنگام گردش به راست، حق با عابر است و راننده باید حدود دو متر از خط عابر
فاصله بگیرد. به خاطر اعمال قاطعانه این قانون است که این عابر (عکس زیر)
چنین آسوده عرض خیابان را طی میکند. او به روبهرو نگاه میکند نه به خودرو، زیرا میداند سپر اتومبیل از دو متری به او نزدیکتر نخواهد شد:
حال تا اندازهای معلوم میشود که چرا در کشور ما این مقدار تصادف رخ میدهد و چرا بیشترین کشتهها در میان عابران پیاده در ایران
یا «سالمند» هستند و یا «کودک»؛ تا کسی حرکات شبه آکروباتیک بلد نباشد،
نمیتواند خود را از اتومبیل ها و موتورسیکلت هایی که چفت در چفت یکدیگر و با فاصله سانتیمتری و گاهی میلیمتری از کنار عابران میگذرند نجات دهد.
بنا بر آنچه گفته شد، نقطه آغاز اصلاح رانندگی در ایران، آموزش فاصله گرفتن از یکدیگر است؛ چه فاصله خودرو از خودرو که با حرکت بین خطوط حاصل میشود و چه فاصله گرفتن عابر و خودرو از یکدیگر، و چه فاصله گرفتن از خودروهای امداد... .
نکاتی درباره کاستیهای رانندگی در ایران بسیار است. از جمله:
ـــ در کشوری که بالاترین کشته را در تصادفات میدهد، یک کارخانه خودروسازی اجازه مییابد که پرفروشترین و در عین حال آسیب پذیرترین خودرو کشور را بدون کیسه هوا و ABS و لوازم ایمنی دیگر روانه بازار کند. این نشان میدهد که رانندگی و کشته هایش هنوز برای برخی سیاستگذاران تبدیل به یک دغدغه اساسی نشده است.
ـــ نباید برخی عجولانه نحوه عجیب رانندگی در ایران را با اموری چون چند برابر ظرفیت بودن شمار خودروها یا تنگ بودن برخی معابر توجیه کنند. البته به دنبال حل این مشکلات هم باید بود اما اینها تنها میتوانند دلیل «ترافیک» باشند، نه دلیلی برای رانندگی بیقانون رانندگان یا عبور بیقانونتر عابران. از این روست که نحوه رانندگی، در شهرهای کوچک هم یک معضل است.
ـــ از تابلوهای ورود ممنوع و یکطرفه که بگذریم تابلوها نقشی در رانندگی شهری ندارند. مثلا تابلوی «ایست» در ایران کاملا بی معناست و این نقش به سرعت گیرها واگذار شده است در حالی که با توجه به شرایط محیطی هر کوچه و نیز خیابان، تابلوهای حداکثر سرعت باید لااقل در ابتدای آنها نصب شود... ما با تکیه بر ذکر حداکثر سرعت شهری در
آیین نامه، همه کوچهها و خیابانها را به امان خدا رها کرده ایم و هر کس
زورش رسیده یک سرعت گیر سیخی یا میخی و غیر آن با ارتفاع دلبخواهی در کوچه خودش قرار داده است...
ـــ از چند انیمیشن که بگذریم رسانه ملی آموزش مصداقی رانندگی را مورد توجه قرار نداده است. کاش برنامههایی مانند «سفر به خیر» که غالبا به کلی گویی میگذرند طریق درست
و نیز خطاهای رایج رانندگی را قدم به قدم به مردم یادآور میشدند. گاهی
چند آموزش تصویری (مانند مورد زیر) میتواند از ده ها توصیه گفتاری در بهبود اوضاع کارسازتر واقع شود:
ـــ با وضعی که در آن هستیم، آموزش رانندگی آنقدر اهمیت
دارد که اگر رسانه ملی هر روز برنامههای شش شبکه تلویزیون را همزمان قطع
کرده و چند ثانیهای به این آموزش ها اختصاص دهد کاری عادی انجام داده است.
ـــ تصور بسیاری از ما از تصادف شدید، دو ماشین له شده است و بس. شاید اگر با هشدار قبلی تصویر بانوی بارداری که با صورت خون آلود در میان آهن پارهها گرفتار شده و فریاد میزند و یا تصویر کودکی که با کیف مدرسه به گوشهای ازخیابان پرتاب شده نمایش داده شود، کمی از بلای «تعجیل برای هیچ» که در رانندگی و غیر رانندگی مانند بختک به جان ما ایرانیان افتاده، رهایی یابیم... .
لطفا برروی ادامه مطلب درزیرکلیک نمایید.
برچسب ها: آموزش رانندگی، آموزش رانندگی درگوگل، آموزش رانندگی درالکسا، آموزش رانندگی درایران، آموزش رانندگی درتلگرام، آموزش رانندگی درتهران، آموزش رانندگی درکرج،